Dans við dauðans angist
Ég vissi ekki að dans gæti næstum fengið mig til að gráta, en í gærkveldi var ekki langt í tárin og það er erfitt að taka myndir með tár í augum.
Það var grafarþögn í salnum sem var lítill og fólk sat á stólum og á gólfinu og komu svo nálægt dansaranum að það var eins og allir væru hluti af þessari frábæru ljósa og danssýninu.
Dansarinn ungi heitir Thomas Voll og kemur frá Noregi, hann lagði sál sína í þessa danssýningu og það var greinilegt að honum tókst að miðla innihaldi verksins til áhorfenda sem allir voru djúpt snortnir af innihaldi dansverksins.
Thomas fékk dúndrandi lófaklapp að lokinni sýningu og móður og með tár í augum þakkaði hann áhorfendum fyrir stuðninginn.
Hann útskýrði einnig að verkið var samið sem minning um góða vin sem framdi sjálfsmorð sem skyldi eftir sig djúp sár og söknuð í sálinni.
Þessi danssýning var hluti af opnunar viðburðum Reitir 2015 og fór sýningin fram í Alþýðuhúsinu.
Meira um Thomas Voll, sjá hér heimasíðu dansarans mikla.
Sorg og skuggi
Draugaleg mynd....... það er eins og að einhver ósýnileg persóna sé að dansa við hann
Ángist.......
Thomas þurfti að draga sig undan eftir sýningu til þess að jafna sig aðeins eftir átökin
Myndir og Texti: NB
(Jón Björgvinsson)
Athugasemdir